“Zonder mijn geloof zou ik geen verschil maken op het werk”: Hoe religie werknemers inspireert

"Gezien de manier waarop de zaken zijn gelopen, was het eigenlijk de goede God die mij naar dit bedrijf leidde...", vertrouwt Mohamed (1) met een brede glimlach toe. Het is inmiddels meer dan twintig jaar geleden, maar hij herinnert zich de tienertijd die hij toen was nog als de dag van gisteren. Van zijn studie accountancy tot zijn wanhopige zoektocht naar een bedrijf voor zijn werk-leerprogramma. Bij de laatste deur klopte hij aan en zei tegen zichzelf: "Dit is echt je laatste kans. " Wonder ? Geluk voor de dapperen? Degene die de opdracht ontvangt, stemt ermee in deze als stagiair op zich te nemen.

Vanuit dit bedrijf, waar hij uiteindelijk een vast contract kreeg, klom hij op tot administratief en financieel directeur (DAF). "Dat ik zover ben gekomen", denkt hij dankbaar, "is te danken aan mijn manier van zijn, die voortkomt uit mijn religie. Natuurlijk denk ik er niet elke ochtend aan. Ik ben Frans en werk bij een seculier bedrijf. En ik ben ook moslim. Geloof leidt mij in mijn dagelijks leven en ik kan het niet buiten mijn werk laten, anders zou ik niet meer mezelf zijn, zou ik mijn aanraking niet meenemen. »

Maatschappijleer op het werk, algemeen belang…

De academische consensus wordt al tientallen jaren bevestigd, studie na studie: "Religies beïnvloeden de motivaties en waarden van gelovige werknemers, door het bevorderen van ethisch gedrag, een visie op het algemeen belang en een toewijding aan het algemeen belang, zegt Lionel Honoré, directeur van het Observatorium voor Religieuze Feiten in het Bedrijfsleven. Dit betekent niet dat ze beter zijn dan anderen, maar het laat wel zien dat hun geloof een krachtige hulpbron is in hun professionele leven. »

Iedere ondervraagde getuige is zich ervan bewust dat zijn persoonlijkheid het resultaat is van een mix van onderling verweven componenten. Maar ondanks de verschillen in geloofsovertuiging, afkomst, leeftijd, opleiding en beroep, zien allen in hun religie een 'drijvende kracht' die hen uitnodigt 'de best mogelijke persoon te zijn en te streven naar eerlijke beslissingen', maar ook 'burgerlijk te zijn in hun werk en het algemeen belang boven hun eigen belang te stellen'...

Neem deel aan Gods schepping

Sophie (1), een veertigjarige katholieke vrouw, ziet haar baan als schooljuf ‘als een plek waar ik kan bijdragen aan iets dat groter is dan ikzelf, aan wat de Kerk in haar sociale leer het algemeen belang noemt. "Door mijn werk heb ik het gevoel dat ik mijn steentje bijdraag aan de wereld en deelneem aan Gods schepping", vervolgt dit lid van de Christian Movement of Executives and Managers (MCC).

Medewerkers streven ernaar hun waarden om te zetten in daden. Als topmanager van een bedrijf met 800 werknemers in de regio Parijs volgt Isabelle (1) een duidelijke lijn. “Als protestant streef ik ernaar om het religieuze idee van vergeving te belichamen door een tweede kans te bieden. Als iemand een fout maakt en dit erkent, kan hem of haar een tweede baan worden aangeboden. »

En als alle interne herplaatsingsmogelijkheden zijn uitgeput, is het soms nodig om te besluiten een werknemer te laten vertrekken, 'terwijl we ervoor zorgen dat de werknemer de nodige ondersteuning krijgt, zodat hij zijn zelfvertrouwen behoudt en ergens anders weer aan de slag kan.' Isabelle gaat er ook vanuit dat ze sterk op haar teams vertrouwt , 'omdat ik me niet onfeilbaar voel en daarin heel protestants ben.' “Ik luister graag naar alle standpunten en meningsverschillen”, benadrukt ze.

"Herstel de wereld"

Laurent, die zichzelf presenteert als een "Franse Jood, product van de school van de Republiek", zet zich er met hart en ziel voor in om tikoun olam in het bedrijfsleven te belichamen. Voor hem houdt deze Joodse opdracht om ‘de wereld te herstellen’ overdracht in. Hij heeft altijd een leerling in zijn team. Zelfs als dat betekent dat hij zijn werkgever ‘van streek’ moet maken om het benodigde budget te verkrijgen. "Ik beschouw het opleiden van een leerling-werkstudent als een burgerplicht, als een bijdrage aan de Franse samenleving in de brede zin van het woord, omdat ik weet dat mijn groep haar leerlingen nooit aan het eind van de rit rekruteert", aldus de man die de afgelopen vijftien jaar contact heeft gehouden met de meeste jongeren die hij onder zijn hoede heeft genomen.

Damien (1) is elektricien en werkt bij een MKB-bedrijf met 60 werknemers in de buurt van Lyon. Dit lid van de Young Christian Workers (JOC) beoefent geduld in naam van zijn geloof. “Op een bouwplaats gebeurt het wel eens dat de stukadoors hun bordje ophangen op de plek waar ik stopcontacten moest plaatsen. Ik kies er dan voor om een ​​dialoog aan te gaan en af ​​te wachten, in plaats van een levenloze confrontatie met de persoon aan te gaan. »

De keuze van de werkgever

Voor sommige werknemers moet de keuze van het bedrijf ook aansluiten bij bepaalde waarden die voortvloeien uit hun religieuze overtuiging. Hugo Gaillard, onderzoeker aan de Universiteit van Le Mans, interviewde bekeerlingen tot de islam en ontmoette mensen die zich tot NGO's of door moslims opgerichte bedrijven wenden, "om gemakkelijk hun religieuze rituelen te kunnen uitoefenen, maar ook om zichzelf de kans te geven om via hun beroep goede daden te verrichten." En dan hebben we het nog niet eens over degenen die zich afkeren van de bankensector vanwege de woekerrentes, die door de islam worden veroordeeld. Alsof het een echo is, vertelt Sophie, de katholiek, hoe ze haar toga als advocaat in het zakenrecht heeft achtergelaten , "omdat deze omgeving in (haar) ogen te 'haaiachtig' was".

En hoe zit het met de gewetenszaken in dit alles? “Als een moslimcollega mij vraagt ​​om elke vrijdagmiddag vrij te nemen voor het hoofdgebed, weiger ik, want dat zou de doos van Pandora openen. "Als gelovige moet ik grenzen stellen, want religie kan zich niet opdringen aan het bedrijf", antwoordt Mohammed met zachte maar besliste stem.

Géraldine Galindo, onderzoeker aan de ESCP Business School, publiceert over enkele maanden de resultaten van een onderzoek dat zij uitvoerde onder 80 praktiserende katholieke werknemers. Ze merkt op dat als de spanning tussen hun waarden en de taken die hen zijn toegewezen te groot wordt, ontslag een optie wordt. “In mijn onderzoek kozen vijf van hen voor de optie om van functie te veranderen of hun bedrijf te verlaten. »